Γκαλάπαγκος

Π Ο Ι Η Μ Α
(εν μέσω Κρίσεως)

Στους γονείς μου χρωστώ το ζην
στο Levis τα blue-jean.

Versace, Gucci δεν μού παν
μόνο Sisley, Prada και Ray-Ban!

Bvlgari και Emporio Armani
γι' εκδρομή Μονεμβάσια και Μάνη.

Guess, Police και Valentino
για προσκύνημα στην Τήνο.

Στη γυναίκα μου Chanel Coco
και λίγο Dior, ουδέν κακό.

Jacobs Marc για μού την κόρη
γοργόνα σε θάλασσες και όρη!

Από Καϊάφα για την Κρίση εις Άννα
με tuxedo Dolce & Gabbana.

Αχ, στην όλη παραζάλη
St. Lauren, Lacoste για Ρώ Cavalli;

Όμως των φρονίμων ολίγα
ήτοι, λάδι πώς να βγάζεις απ' τη μύγα

πώς σ' ένδυμα Hilfiger τού Tommy
βαραίνουν τού θνητού οι ώμοι

πώς τού ήλιου τα κάτοπτρα Fendi
ζηλεύουν δούλοι κι αφέντοι

πώς BMW, Mercendes, Cayenne
τα πάντα μάταια - ουδέν!

Μετά την μεγάλη επιτυχία του blog όσον αφορά στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας για τους Ούννους, έρχεται μια νέα τρανή αποκάλυψη, μόνο για τους πολυπληθείς αναγνώστες - φανατικούς die hard οπαδούς της σελίδας.

Συγγενής φυλή των Mapuche παρέκκλινε από την πορεία προς τα νότια και κατευθυνόμενη ανατολικά κατέκλυσε την ενδοχώρα της Grecia. Είναι η τιμημένη φυλή των Yatonpuche, ξαδέρφη ουσιαστικά των ανωτέρω, προερχόμενη μες από τα σπλάχνα των. Φυλή που μέσα στο πέρασμα των χρόνων απώλεσε τα κοινά χαρακτηριστικά που την ένωναν με τους Mapuche και ανέπτυξε δικά της ιδιώματα που πλέον την έχουν καταστήσει μοναδική στον κόσμο.

Τόσο μοναδική που μια άλλη φυλή (παρομοίως αποσχιθείσα) θέλησε να την επισκεφτεί για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι του τί συμβαίνει εδώ πέρα. Είναι η φυλή των Τροϊκανών, μακρινών απογόνων των Μοϊκανών, η οποία κι έστειλε αντιπροσώπους προς αναζήτηση Γης και 'Υδατος, διαπράττοντας το ίδιο μηδικό σφάλμα πριν από μερικούς αιώνες. Βέβαια το λάθος δεν θα τους στείλει στα έγκατα του πηγαδιού αλλά στα εσώκλειστα του color wc, γιατί απλά το νερό στην γη των Yatonpuche (που με περισσή γενναιοδωρία χαρίζουν) είναι μολυσμένο. Parasito που λένε κι οι φίλοι μας οι Κουβανοί. Δεν ήξεραν να ζητήσουν κανά Περιέ οι άμοιροι... Αποτέλεσμα να μείνουν όρθιοι ελάχιστοι απεσταλμένοι, οι Τελευταίοι των Τροϊκανών.

Ένα είναι σίγουρο, το ιστορικό αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: δύσκολα τα βγάζει κανείς πέρα με τους κατοίκους του γεωγραφικού χώρου της Grecia, είτε αυτοί λέγονται Αχαιοί, Δωριείς, Έλληνες, Βυζαντινοί, Ούννοι ή Yatonpuche. Είναι βαριά (έως ασήκωτη) η φανέλα.

Με το facebook δεν είχα ποτέ καλή σχέση αν και κατέχω έναν λογαριασμό (της πλάκας) με τον οποίο ασχολούμαι ελάχιστα, άλλωστε έχω μόλις 30 φίλους (προφανώς θα πεθάνω μόνος).

Αυτό που παρακολουθώ όμως τώρα τελευταία, χωρίς να μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, είναι η τάση ενημέρωσης μέσω κινητού (φαντάζομαι) κινήσεων ατομικής καθημερινότητας με απόλυτη ακρίβεια και συνέπεια, σε σημείο που αναρωτιέμαι αν πλέον πηγαίνουμε κάπου για να πάμε ή απλά για να το γράψουμε στο facebook. Έπειτα διαμαρτυρόμαστε για κάρτες πολίτη, φακελλώματα κτλ.

Εμπνευσμένος λοιπόν από αυτή την τάση αποκαλύπτω: το Άλμπατρος τώρα πετά προς Γκαλάπαγκος, τώρα καταβροχθίζει ένα ψάρι, τώρα πετάγεται προς color wc (ήταν χαλασμένο το ψάρι), τώρα χτυπά κοκτέιλς παρέα με Meerkat και Komodo, τώρα φωτογραφίζει κάτι φώκιες, τώρα...ρεύεται!

Κι όμως όλα αυτά είναι σοβαρά. Όλα αυτά ενδιαφέρουν τον κόσμο καθώς το Άλμπατρος είναι ξεχωριστή προσωπικότητα (ή νομίζει πως είναι). Μπα...Μάλλον το άλλο ισχύει, το λιγότερο ηρωϊκό. Απεγνωσμένη προσπάθεια να δείξει πως Υπάρχει, Υφίσταται, Είναι εδώ ανάμεσά σας! Μην ξεχνάτε το Άλμπατρος! Κι αν τυχόν το ξεχάσατε θα υπενθυμίσει με περισσή περηφάνια και αυτοπεποίθηση: Τώρα γράφει σ΄ένα πληκτρολόγιο, τώρα χασμουριέται.

Σύγχρονοι Άχαμπ οι εγχώριοι πολιτικοί. Και καλά εκείνος οδηγήθηκε στην καταστροφή (παίρνοντας μαζί του όλο το πλήρωμα) τυφλωμένος από αλόγιστη δίψα προς εκδίκηση. Αυτοί εδώ οι καπετάνιοι του γλυκού νερού; Αυτοκαταστρέφονται παρασύροντας στον βυθό ένα έθνος τυφλωμένοι από αλόγιστη δίψα προς το αξίωμα. Προφανώς δεν διάβασαν ποτέ το τέλος του μυθιστορήματος - γιατί είναι πολλοί την σήμερον ημέρα που άνετα μπορούν να παίξουν τον ρόλο του Μόμπυ Ντικ. Κι ενάντια στην μεγάλη λευκή φάλαινα κανείς δεν επιβιώνει.


Βεβαίως ο Άχαμπ πλήρωσε ο ίδιος μεταξύ άλλων την αναμέτρηση με την Φύση. Οι εγχώριοι φοβάμαι πως θα στείλουν όλους πλην εαυτών στον όλεθρο. Άλλωστε δεν τρέχει τίποτα. Απλά θα... αναλάβουν τις ευθύνες τους (που στο νεοελληνικό λεξικό εξισούται με αέρα κοπανιστό).

Ο πολιτικός ολκής Παπουτσής κρίνει πως ο αποκλεισμός-προπηλακισμός (σιγά τα αίματα) βουλευτών από "Αγανακτισμένους" δεν τιμά την δημοκρατία. Μάλιστα.

Το γεγονός ότι φροντίσανε να παραγράψουν αδικήματα τιμά την δημοκρατία.

Η βουλευτική ασυλία τιμά την δημοκρατία.

Η απαίτηση βουλευτών για αναδρομικές συντάξεις τιμά την δημοκρατία.

Χρηματιστήριο, μοναστήρια, offshore στα Κέιμαν (όχι πολύ μακριά από εδώ), υποβρύχια που γέρνουν από τις μίζες τιμάνε την δημοκρατία.

Από την άλλη πολιτικό πρόσωπο της Αντιπολιτεύσεως θίγεται στο αεροδρόμιο και απειλεί με μηνύσεις πολίτη που...τόλμησε να μονολογήσει πως για όλα φταίνε οι πολιτικοί! Έγκλημα που δεν παραγράφεται παρά μόνο μετά από 3.000 χρόνια και 17.000.000 μετανοείστε!

Τέλος ο Μέγας (στα κιλά) Πάγκαλος τονίζει πως δεν τον απασχολούν κινήματα του...Facebook. Κι εμένα δεν μου αρέσει η σελίδα αλλά αμφιβάλλω αν όλοι αυτοί που κατεβήκανε στο Σύνταγμα έχουν facebook ή τους συγκινεί το ζήτημα του facebook. Άλλωστε άλλο πρέπει να τον απασχολεί αυτή την στιγμή και όχι τέτοια ποταπά θέματα: Αν θα χωρέσει στο ελικόπτερο (είναι και στενή η είσοδος) όταν χρειαστεί να την κάνει από την Μπανανία.

Μήπως η υπερβολική δημοκρατία τους χτύπησε στο κεφάλι; Μήπως το ελληνικό πολίτευμα ήταν ανέκαθεν η Ασυδοσία;

Ομολογώ πως ακούγοντας τα νέα από την μακρινή Grecia αυτή την περίοδο έχω ανησυχήσει ιδιαίτερα. Το μόνο που βγαίνει από τα ελληνικά κανάλια είναι μια διάχυτη (και προφανώς δικαιολογημένη) απαισιοδοξία έως κατάθλιψη. Αισθάνομαι πως εκεί πέρα έχουν επιστρέψει πίσω στον μεσαίωνα και βιώνουν τα δικά τους προσωπικά σκοτεινά χρόνια. Μπορεί και να είναι έτσι. Ή μπορεί ο Μεσαίωνας να μην έφυγε ποτέ από την Ελλάδα, απλώς υπήρξε η ουτοπική αίσθηση της Αναγέννησης.

Ουτοπική γιατί μες από την original αναγέννηση ξεπήδησαν ένας Ντα Βίντσι, ένας Νεύτων, ένας Γαλιλαίος ή ένας Κοπέρνικος, ενώ η δική μας "Αναγέννηση" είναι συνυφασμένη με δυο τρεις πολιτικές οικογένειες που κυβερνήσανε και κυβερνάνε τον τόπο βρέξει χιονίσει. Οι περισσότεροι πιστέψανε πως αυτοί οι πολιτικοί ανακαλύψανε την βαρύτητα και (μέσω του σπουδαίου επιτεύγματος) θα οδηγούσανε την χώρα εκ του ασφαλούς αλλαγμένη, εκσυγχρονισμένη και επανιδρυμένη στον 21ο αιώνα. Το αποτέλεσμα δικαίωσε τις προσδοκίες, από την αντίθετη πλευρά βέβαια.

Το οξύμωρο είναι πως δεν χρειάζεται να σκεφτεί πολύ κανείς προκειμένου να κατανοήσει πως ανέκαθεν ζούσαμε έναν Μεσαίωνα. Αρκεί ν'αναλογιστεί τον τρόπο διακυβερνήσεως των κρατών εκείνη την περίοδο: Οικογενειοκρατία. Συνήθως ο υιός, ο ανιψιός, ο συγγενής εν πάση περιπτώσει έπαιρνε την θέση του πατέρα στην εξουσία, όσο άχρηστος κι ανίκανος κι αν ήταν. Γνώριμες καταστάσεις στην σύγχρονη Grecia των τελευταίων πενήντα ετών.

Φαντάζομαι τελικά πως το ΔΝΤ είναι η Ιερά Εξέταση που θα τιμωρήσει σκληρά και παραδειγματικά τους Έλληνες καθώς αναμφίβολα απομακρύνθηκαν από την χριστιανική ηθική του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πρόβλημα είναι πως θα καταλήξουν όλοι στην πυρά, αντί να καούν μόνο οι αρμόδιοι μάγοι και μάγισσες του ατοπήματος της Πίστεως. Καλός άπιστος είναι ο καμμένος άπιστος. Δεν κάνει διακρίσεις ο Τορκεμάδα...