Γκαλάπαγκος

Λίγα και ανούσια ερωτηματικά που προκύπτουν μετά από περιπλάνηση στις τηλεοράσεις και τα blogs της μακρινής και αγαπημένης Grecia, προσπαθώντας να απαλύνω λίγη από την καλοκαιρινή ραστώνη του ισημερινού...

1. Γιατί, όταν πιάνει πυρκαγιά, οι δημοσιογράφοι επιμένουν να μονολογούν πως ο αέρας δεν αποτελεί σύμμαχο στην κατάσβεση; Εννοείται πως ποτέ ο αέρας δεν πρόκειται ν'αποτελεί σύμμαχο! Αν δεν υπήρχε αέρας δεν θα εξαπλωνόταν η φωτιά εξ αρχής!

2. Πώς γίνεται η μακαρονάδα σε πλοίο (παλαιότητας λίγο μετά τον Β' Παγκόσμιο) άγονης αγαιοπελαγίτης γραμμής να κοστίζει περί τα 8 ευρώ; Υποψιάζομαι πως μέσα εμπεριέχονται μαγικά βότανα LSD συνταγής ώστε να μην καταλαβαίνει ο επιβάτης τις επώδυνες διψήφιες ώρες ταξιδιού και να φτάνει ευτυχής στον προορισμό του (έχοντας ολοκληρώσει στο μεταξύ το δικό του προσωπικό trip)... Μόνο αυτή (η θεάρεστη παρέμβαση) μπορεί να δικαιολογήσει το άνω τιμολόγιο.

3. Γιατί σε κάποια συμπαθή blogs παρατηρείται το φαινόμενο, ενώ σχεδόν όλες οι αναρτήσεις είναι αντιγραφές άλλων κειμένων και απλές παραθέσεις τους, να υπάρχει λογότυπο πνευματικών δικαιωμάτων;!! Πνευματικά δικαιώματα σε τί;;; Στο copy/paste; Εκτός αν εξυπονοείται ότι τα αρχικά κείμενα τα οποία απλώς παραθέτονται εκεί έχουν πνευματικά δικαιώματα. Μπορεί πάλι να εννοείται ότι η δεύτερη, τρίτη ή τέταρτη κατά σειρά αντιγραφή έχει από μόνη της πνεματικά δικαιώματα. Ίσως πρέπει κάπως να κατοχυρώνεται, εκτός από τον original συγγραφέα, κι αυτός που προβαίνει στο ctrl a copy-paste. Ομολογώ είναι λίγο μπερδεμένη η κατάσταση και δεν γνωρίζω αν οι ίδιοι οι ευερέθιστοι σε τέτοια νομικά θέματα bloggers μπορούν να την ξεδιαλύνουν. Παραβλέπω βέβαια το (λογικό) ζήτημα της αυτο-θεώρησης των αναρτήσεων (αυθεντικών ή αντιγραμμένων) ως λογοτεχνήματα υψίστης σημασίας και δυσθεώρητης αξίας, ώστε να κατοχυρώνονται!

4. Γιατί σε ορισμένα ιστολόγια παραθέτονται, στη μορφή του παλαιού πλην αγαπημένου "σκέφτομαι και γράφω", παραστατικότατες λεπτομέρειες από την καθημερινή ζωή του εκάστοτε συγγραφέα; Από πού αντλείται αυτή η όρεξη για εξωτερίκευση, ώστε να πραγματώνεται πλήρης καταγραφή των προσωπικών καθημερινών εμπειριών; Άραγε ποιός νοιάζεται; Ποιόν ενδιαφέρει πχ πώς περνά ακριβώς τη μέρα του ένα πτηνό στα Γκαλάπαγκος; Ποιός από την άλλη ανακαλύπτει την διάθεση καλοκαιριάτικα να διαβάσει την καθημερινή ραψωδία του μπλογκο-ιδιοκτήτη; Από τις λίγες ματιές που τυχαία ρίχνω, υπάρχουν αρκετοί που όχι μόνο διαβάζουν, αλλά συμμετέχουν, συμπάσχουν με το ενίοτε ομηρικό δράμα που εξελίσσεται και προτείνουν λύσεις, σε μορφή κάθαρσης αρχαίας τραγωδίας, ως άλλοι από μηχανής θεοί...

5. Μήπως είναι προτιμώτερο τώρα που έσφιξαν οι ζέστες να κυνηγήσουμε την τελική λέξη του τίτλου του προηγουμένου ποστ, αντί να σπαταλάμε χρόνο σε ιστολόγια (μηδενός εξαιρουμένου, ούτε του συγκεκριμένου πτηνού φυσικά)... Α, και ν' αποβάλουμε την γκρινιάρικη διάθεση της συγκεκριμένης συγγραφής, που μάλλον δεν προδιαθέτει ευχάριστα τα μακρύποδα...