Γκαλάπαγκος

Πραγματικό περιστατικό που μου συνέβη σήμερα το πρωί, τη στιγμή που πήγαινα στον φούρνο της γειτονιάς για να προμηθευτώ μια ζαμπονοτυρόπιτα μαζί με μια πορτοκαλάδα, έτσι για να βγάλω το πρωϊνό. Για την ακρίβεια συνέβη τη στιγμή που βγήκα από τον φούρνο, έτοιμος να πορευτώ για τον μακρύ πεντάλεπτο δρόμο του γυρισμού προς το σπίτι μου.

Ξαφνικά λοιπόν, εκεί που βγαίνω στην άσφαλτο, έτοιμος για το περπάτημα, φρενάρει απότομα ένα αυτοκίνητο δίπλα μου εξασκώντας παράλληλα το αναφαίρετο δικαίωμα της απανταχού και αναπάσας στιγμής κόρνας! Κάποιος γνωστός λέω με πέτυχε, αν και δεν υπήρχε βέβαια λόγος να ταράξει την ησυχία του καημένου του στενού, αλλά ok, πες το έκανε για να τον προσέξω, αφηρημένος ως συνήθως.

Αμ δε...Κανείς γνωστός δεν ήταν. Μια συμπαθής κατά τ'άλλα σαραντάρα που άνοιξε το παράθυρο ετοιμάζοντας να μου μιλήσει. Καμιά οδηγία για κανένα δρόμο θα θέλει, λέω..Ούτε αυτό! Σιγά μην ήταν τόσο προφανές! Αυτό που πραγματικά ήθελε ήταν αρκετά απρόβλεπτο θα έλεγα, και μάλλον ανάγεται στη σφαίρα του σουρεαλιστικού...
-Με συγχωρείτε, αλλά μπορείτε να μου ανοίξετε τον καθρέπτη;;

Παύση................I Beg Your Pardon ???????????????

Κι όμως, αυτή ήταν η ερώτησή της! Προφανώς αυτή έκανε early πρωϊνό on the road ψάχνοντας να βρει άνθρωπο στο δρόμο για να της ανοίξει τον καθρέπτη, καθώς φαντάζομαι είναι τρελά πολύπλοκο να χρησιμοποιήσει τα χέρια, πριν ξεκινήσει, για να προβεί σε αυτή την (απαραίτητη, δε λέω) κίνηση...
Η αλήθεια είναι ότι έμεινα σαν χαχόλος να κοιτάω, με βλέμμα μάλλον μαστουρωμένης αγελάδας. Μου πήρε 3 με 4 δευτερόλεπτα για να συνειδητοποιήσω το βαθύτερο νόημα της ερώτησης...Μπα, δεν υπήρχε κανένα βάθος, η ερώτηση ήταν ευθεία. Αφού λοιπόν με έπιασε ένα χαμόγελο (μάλλον σκωπτικό), της ανοίγω τον καθρέπτη. Που ξέρεις, μπορεί ο επόμενος ν'αντιδράσει περίεργα και να την πληρώσει ο...καθρέπτης! Ευχαριστώ, ευχαριστώ, να 'σαι καλά, αποκρίθηκε γεμάτη ανακούφιση η φέρελπις οδηγός. Ήταν ευγενής ομολογουμένως...Να 'μαι καλά...

ΥΓ Η ζαμπονοτυρόπιτα καμμένη ήταν..Τί άλλη περιπέτεια θα με βρει σήμερα;