11/1/08
Το τζαμάρισμα του Δράκου
Ναυαγός:
Komodo
Ο Meerkat μίλησε στο προηγούμενο post του για μια ξεχωριστή ιδιότητα που με καθιστά κι εμένα ιδιαίτερο σε σχέση με τα άλλα ζώα… Δεν είπε ψέματα, απλώς δεν ξέρω τι ακριβώς είχε κατά νου. Εγώ θα σας μιλήσω σήμερα για μια ιδιότητά μου, που την έχουν πολλοί ακόμη, και που κάνει πολλούς από μας «ιδιαίτερους»: Είναι η ιδιότητα του «τζαμάρειν» και εξηγώ αμέσως σε τι συνίσταται αυτή!Τζαμάρω, στην περίπτωσή μου, σημαίνει γουστάρω να γρατσουνάω την κιθάρα μου. Πράγματι, κάθε φορά που ο Μeerkat έχει σπάσει το φράγμα του χρόνου κι επομένως δεν «ακούει» το παρόν, ο Αlbatross ίπταται σε ύψη όπου δεν φτάνουν ήχοι από τον ταπεινό γήινο κόσμο και η Lizard τρυπώνει βαθιά στο λαγούμι της και φοράει τις ωτασπίδες της, εγώ βγαίνω στην παραλία με την κιθάρα μου, περνάω το βίσμα και αρχίζω το τζαμάρισμα…Ναι λοιπόν, είμαι ο ταραξίας της κοινής ησυχίας των Γκαλάπαγκος! Τελευταία, όμως, ανακάλυψα ότι έχω πολλούς «φίλους και φίλες» στον διαδικτυακό χώρο…
Γιατί ψάχνοντας να βρω στα videakia του you tube, τραγούδια που με ενδιέφερε να συμπεριλάβω στο τζαμάρισμά μου στα Γκαλάπαγκος, ανακάλυψα μια νέα συναρπαστική παρέα: Εκατοντάδες κιθαρίστες της κακιάς ώρας σαν και του λόγου μου, γρατζουνάνε αδέξια τα όργανά τους και ποζάρουν σε videos, προσπαθώντας να παίξουν αγαπημένα τους τραγούδια: Τι κι αν η φωνή του χοντρού μπάσου που έχω μπροστά μου στο παράθυρο του pc έχει τόση σχέση με τη φωνή του λεπτεπίλεπτου Blunt όση η εμφάνιση του Αlbatross με τη δική μου; Τι κι αν η κιθάρα της συμπαθητικής Κινεζούλας υποφέρει στα χέρια της γιατί έχει να κουρδιστεί από την εποχή που το Σινικό Τείχος δεν είχε ακόμη κατασκευαστεί; Τι κι αν ο μαλλιάς με την πολύχρωμη λαμπερή ηλεκτρική του, σολάρει άλλ' αντί άλλων προσπαθώντας να «σκίσει» το Sultans of Swing; Αυτός νιώθει ήδη Knopfler και τίποτε δεν τον σταματάει…Θυμάμαι λοιπόν κάτι που έγραφε ο Ντύλαν Τόμας για την ποίηση, και νομίζω ότι ισχ
ύει και για την περίπτωση όλων αυτών που τζαμάρουν προκαλώντας φασαρία με τρόπο άτεχνο και απελπιστικά θορυβώδη, χωρίς να συνειδητοποιούν πόσο αποτυχημένο είναι αυτό που κάνουν: Πρόκειται για όλο αυτό το τρομακτικό ρεύμα της ανθρώπινης βλακείας, απογοήτευσης, ματαιοδοξίας, ρομαντισμού, αυτοπεποίθησης, ενθουσιασμού και χίλιων άλλων συναισθημάτων που οδηγεί στο να γράφουν οι άνθρωποι στιχάκια: Αυτό είναι που εκδηλώνεται θεαματικά και στην περίπτωση του «τζαμαρίσματος». Και είναι ένα απίστευτο ρεύμα, που όσο το πλησιάζω τόσο παρασύρομαι, ζαλίζομαι και συμμετέχω σ’αυτό ενώ ξέρω εκ των προτέρων τη βλακεία μου….Και μέσα στη δίνη αυτού του ρεύματος, στροβιλίζομαι κι εγώ το ερπετό, ένας άμουσος δράκος του Κόμοντο που παριστάνει τον κιθαρίστα, παρασύρομαι όπως τόσοι άλλοι από την τόση βλακεία και την τόση ανάγκη ψυχικής έκφρασης, σπάω χορδές και πένες, σπάω τελικά και την κιθάρα μου και ξυπνάω σαν από λήθαργο, για να συνέλθω λίγο μετά από τον ήχο των κυμάτων στα Γκαλάπαγκος και να ανακαλύψω μαζί, κι εκείνη τη μαγική μου κλίση που έψαχνε ο Meerkat: «Να ξεχνάω που και που, ποιος πραγματικά είμαι»…υγ. Και για να μη νομίζετε ότι σας κοροϊδεύω, κάντε κλικ στην τελευταία φωτογραφία (που μου τράβηξε ο Albatross από ψηλά) για να δείτε και LIVE, πώς τζαμάρει ένας δράκος...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 βρήκαν το μπουκάλι:
Είναι δεδομένο ότι ζω για τη στιγμή που θα βγει στο youtube βιντεάκι με τον τίτλο Komodo Dragon Guitar Jam, όπου θα γρατζουνάς νωχελικά την πράσινη φωσφοριζέ κιθάρα στην παραπάνω παραλία, πάντα με το μπλαζέ ύφος που διαθέτεις ως γιγαντιαία σαύρα. Άσε που η συγκεκριμένη κιθάρα ταιριάζει και με το χρώμα του δέρματός σου.
Κι αν το φέρει η στιγμή και πετάω εκεί κοντά (και σε χαμηλό ύψος ώστε ν'ακούσω τα τζαμαρίσματά σου), τότε θα συμπληρώσω σχόλιο στο youtube όπου θα περικλείεται όλη η αλήθεια: Dude, You Suck!!! But the doggy rocks!!
Καλά μού φάνηκε πως άκουγα κάποιες παραφωνίες στο ήρεμο νησί μας. Νόμιζα ότι κάποιοι από τον Πολιτισμό ανακάλυψαν το μέρος μας κι έφεραν και εδώ όλα τα δεινά τού εκσυγχρονισμού.
Αλλά τώρα ησύχασα, είναι ο συμπαθής φαταούλας Komodo που με την αδέξια
τέχνη τού κιθαρίζειν προσπαθεί να κατευνάσει την πείνα του...
Άβε Δόκτορα, κι αν σού ξεφύγει καμμιά νότα πες μου να σταθώ αμέσως στο Παρελθόν να την αρπάξω, όπως αρπάζεις κι εσύ τα εδώδιμα θύματά σου!
Δημοσίευση σχολίου