Γκαλάπαγκος

Τελευταία σκέφτομαι σοβαρά να κρεμάσω πράσινο κασκόλ πάνω από τα πράσινα λέπια μου και να πάω Αλεξάνδρας. Μου αρέσει το κλίμα που έχει διαμορφωθεί με Πεσέιρο-Τεσέιρο, απανωτές ήττες και διαδηλώσεις με επικείμενη ποινικοποίηση των Νίκα, Βγενόπουλου και άλλων….Μυρίζει γενικώς ψόφιο, κι εγώ έχω εκ φύσεως μεγάλη αδυναμία στα ψοφίμια παντός είδους...

Περισσότερο όμως απόλαυσα το δράμα ενός Βάζελου που φαίνεται ότι σύχναζε στην περιοχή της Νεραντζιώτισσας. Αυτός ζούσε πραγματικά μια τραγωδία, αφού είχε βάψει με μαύρα σπρέυ τοίχους και τζάμια της περιοχής σε απόσταση τουλάχιστον χιλιομέτρου με συνθήματα που εξέφραζαν ανάγλυφα το συναίσθημα ηθικής εξανάστασης που του προκάλεσε η αδιαφορία του Τζίγγερ για το μέλλον της ομάδας των πρασίνων…Κάθε βράδυ έπαιρνε το σπρέυ του κι έβγαινε στη συγκεκριμένη περιοχή, καλύπτοντας τους τοίχους και σβήνοντας τον πράσινο πόνο του στη μαύρη μελάνη...

Τζίγγερ Πούλα! Έγραψε στον έναν τοίχο…
Τζίγγερ Πούλο! Έγραψε στον επόμενο…
Τζίγγερ Ψόφα! Έγραψε στο τζάμι έξω από τον ηλεκτρικό…
Τζίγγερ Πουτάνας Υιέ! Εξανέστη αρχαιοπρεπώς εκατό μέτρα παρακάτω...

Θα έγραφε περισσότερα αν δεν του τελείωνε το σπρέυ κατά τις τέσσερις χθες το πρωί...Είπε να γυρίσει σπίτι του στο Χαλάνδρι για να κονομήσει καινούριο και να ξεκουραστεί λιγάκι –τον περίμενε δουλειά και το επόμενο βράδυ- όταν τον χτύπησα στον ώμο φιλικά ...Γύρισε και είδα τους μαύρους κύκλους των ξενυχτισμένων ματιών, τα ανάκατα μαλλιά, τα κουρασμένα βλέφαρα...Με βαριά ανάσα πρόλαβε να πει μόνο ένα: «Κι εσύ Πανάθα φίλε;», μπερδεύοντας το πράσινο τριδάκτυλο στον ώμο του με το πονεμένο τριφύλλι στην καρδιά του...

Τον λύτρωσα χωρίς δεύτερη κουβέντα....
Και με το σπρέυ έγραψα: Τζίγγερ thanks for the dinner!

Τελικά, εδώ στον μακρινό ειρηνικό αποδεικνύεται πως, όποτε πιάνουμε τηλεοπτική εκπομπή από την ευρωπαϊκή Grecia, το (συνήθως άκρως σουρεαλιστικό) θέαμα μας χαρίζει απλόχερα απόλαυση πέρα κάθε προσδοκίας. Χθες βράδυ λοιπόν πήρε το μάτι μου ένα φαντασμαγορικό show της ελληνικής TV, το γλαφυρά λεγόμενο The Show Sexy, και κάθισα γεμάτος ειλικρινή περιέργεια να το παρακολουθήσω. Μπορώ να πω πως η θέαση άξιζε κάθε της λεπτό και με το παραπάνω!

Κάτι ημίγυμνοι τύποι (και των δύο ανθρωπίνων φύλων) περιφερόντουσαν σε μια λαμπερή (sic) πασαρέλα, λικνιζόμενοι αυτάρεσκα (για την ακρίβεια η κομπορρημοσύνη έρεε από πάνω τους), δεχόμενοι τις επευφημίες και την θετική ψήφο του κοινού, που αποφάσιζε ποιός από τους δύο εκάστοτε διαγωνιζόμενους θα προχωρούσε στον επόμενο γύρο. Ποιό ήταν το κριτήριο; Μα...πόσα καντάρια sexy είναι ο καθένας!!! Πόσες περισσότερες χορευτικές (δήθεν λάγνες) περιστροφές θα κάνει γύρω από τον εαυτό του, πόσες γραμμώσεις και κοιλιακούς διαθέτει (ο ανήρ), ή πόσο καλοσχηματισμένο και καλοστημένο στήθος και μπούτι έχει πετάξει σε κοινή θέα (η γυνή). Μιλάμε για πραγματικές μάχες, που δεν μπορούσα παρά να ταυτίσω με τον πάλαι ποτέ μεγάλο σκακιστικό "πόλεμο" των δύο κόσμων μεταξύ Φίσερ και Σπάσκυ στο επίσης μακρινό Ρέυκιαβικ! Το μοναδικό πρόβλημα στην συγκεκριμένη περίπτωση (των Σέξυδων) ήταν που η αμοιβάδα -που χάζευα στην πιο πέρα παραλία- φαινόταν να διαθέτει περισσότερα διανοητικά ταλέντα απ΄όλους τους διαγωνιζόμενους του show μαζί.... Άσε που διέθετε και πιο σεμνό προφίλ.

Όπως εύστοχα και με σοβαρό ύφος παρατήρησε και ο Komodo που έτυχε να περνάει (μάλλον να σέρνεται νωχελικά) από εκεί (αν και ο ίδιος αναμφίβολα θα καταποντιζόταν σε παρόμοιο διαγωνισμό): όποιος δηλώνει sexy παύει αυτομάτως να είναι... Ίσως θα έπρεπε κάποιος να τους το πει τελικά αυτό...