15/12/07
Εξομολόγηση ενός Δράκου
Ναυαγός:
Komodo
Πολλές φορές τώρα που ζω ξεβρασμένος στα νησιά Γκαλάπαγκος από ένα κύμα αηδίας για την Ελλάδα - Μπανανία των Νεοελλήνων, φέρνω στο μυαλό μου έναν άλλο ναυαγό, μιας παλιότερης εποχής, τον Lemuel Gulliver…
Ο ναυαγός αυτός είδε και έζησε πολλά στα ταξίδια του σε διάφορα μέρη του κόσμου. Στην πραγματικότητα, όμως, ο Gulliver είδε και έζησε απλώς όλα εκείνα που υπήρχαν στην πατρίδα του δημιουργού του, σε μιαν εποχή που τα πράγματα εκεί δεν ήταν και τόσο ρόδινα. Οι εμπειρίες των ταξιδιών του Γκιούλιβερ δεν ήταν κάτι άλλο, παρά εμπειρίες από ένα ταξίδι σκέψης και περισυλλογής του Jonathan Swift μέσα στην ίδια τη δική του χώρα…
Έτσι κι εμείς, λοιπόν, ο Albatross, o Meerkat, η Lizard κι εγώ παραμένουμε στην Μπανανία-Ελλάδα των Νεοελλήνων και δεν φύγαμε από εδώ ποτέ. Ζούμε διασκορπισμένοι σε πόλεις ή σε προάστια και παλεύουμε την καθημερινότητά μας. Τα κύματα που σκάνε στην ακτή δεν είναι κύματα κάποιου πελάγους αλλά συνηθισμένα ακούσματα της γειτονιάς. Τα κελαηδίσματα δεν είναι παρά βρισιές από τα γύρω σπίτια, φωνές του δρόμου, καζανάκια πολυκατοικιών και θόρυβος τηλεόρασης από το διπλανό διαμέρισμα. Ελπίζω να μην σας απογοητεύω αγαπητοί και πιθανοί αναγνώστες…
Θέλω απλώς να σας ενημερώσω, ότι η πρόσκληση στα Γκαλάπαγκος δεν είναι πρόσκληση για ένα ταξίδι στη φαντασία πέρα από τα καθημερινά. Αλλά πρόσκληση για λίγη φαντασία στο -έτσι κι αλλιώς αναπόφευκτο- ταξίδι της καθημερινότητας…
Ο ναυαγός αυτός είδε και έζησε πολλά στα ταξίδια του σε διάφορα μέρη του κόσμου. Στην πραγματικότητα, όμως, ο Gulliver είδε και έζησε απλώς όλα εκείνα που υπήρχαν στην πατρίδα του δημιουργού του, σε μιαν εποχή που τα πράγματα εκεί δεν ήταν και τόσο ρόδινα. Οι εμπειρίες των ταξιδιών του Γκιούλιβερ δεν ήταν κάτι άλλο, παρά εμπειρίες από ένα ταξίδι σκέψης και περισυλλογής του Jonathan Swift μέσα στην ίδια τη δική του χώρα…
Έτσι κι εμείς, λοιπόν, ο Albatross, o Meerkat, η Lizard κι εγώ παραμένουμε στην Μπανανία-Ελλάδα των Νεοελλήνων και δεν φύγαμε από εδώ ποτέ. Ζούμε διασκορπισμένοι σε πόλεις ή σε προάστια και παλεύουμε την καθημερινότητά μας. Τα κύματα που σκάνε στην ακτή δεν είναι κύματα κάποιου πελάγους αλλά συνηθισμένα ακούσματα της γειτονιάς. Τα κελαηδίσματα δεν είναι παρά βρισιές από τα γύρω σπίτια, φωνές του δρόμου, καζανάκια πολυκατοικιών και θόρυβος τηλεόρασης από το διπλανό διαμέρισμα. Ελπίζω να μην σας απογοητεύω αγαπητοί και πιθανοί αναγνώστες…
Θέλω απλώς να σας ενημερώσω, ότι η πρόσκληση στα Γκαλάπαγκος δεν είναι πρόσκληση για ένα ταξίδι στη φαντασία πέρα από τα καθημερινά. Αλλά πρόσκληση για λίγη φαντασία στο -έτσι κι αλλιώς αναπόφευκτο- ταξίδι της καθημερινότητας…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ναυαγοί
Τοπογραφία
Τα νησιά Γκαλάπαγκος είναι ένα αρχιπέλαγος αποτελούμενο από 13 κύρια ηφαιστειακά νησιά, 6 μικρότερα νησιά, και 107 βράχους και νησάκια, ανήκει πολιτικά στο Εκουαδόρ και είναι φημισμένο για τον απέραντο αριθμό ενδημικών ειδών τους και τις μελέτες που έκανε εκεί ο Κάρολος Δαρβίνος, οι οποίες οδήγησαν στη θεωρία της φυσικής επιλογής.
Αρχείο
-
►
2013
(1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2011
(8)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2010
(7)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2009
(10)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2008
(19)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (4)
6 βρήκαν το μπουκάλι:
Εγώ δεν ξέρω τίποτα για πολυκατοικίες και τηλεοράσεις (απ'τις οποίες πιθανότατα ακούγεται η φωνή περσόνας ποιοτικής μεσημεριανής ζώνης)!
Εγώ πετάω πάνω από την παραλία που βλέπεις αγναντεύοντας..Άλλωστε, κι αυτές οι πατημασιές μου φαίνονται αρκετά μεγάλες..Δικές σου δεν είναι Komodo;
δεν με απογοητεύεις καθόλου, περιγράφεις το βαρετό βάρος της καθημερινότητας με ενδιαφέρον και ανάλαφρο τρόπο :)
Για να είμαστε ειλικρινείς (να μην ανησυχεί κι ο νέος μας φιλοξενούμενος "Ηλιογράφος"), αυτά που περιγράφει ο ερίτιμος Dr. Komodo συμβαίνουν όταν βρισκόμαστε στην κατάσταση την οποίαν οι άνθρωποι χαρακτηρίζουν ως "ύπνο", και δη "εφιάλτη". Τις υπόλοιπες ώρες απολαύουμε τα οφέλη από τη μαγευτική τούτη χώρα τού Γκιούλιβερ...
Δεν με απογοήτευσες, καλή η διευκρίνηση, αλλά τώρα θέλω να πιστέψω οτι ξαναπάς στα νησιά Γκαλάπαγκος :) Η φαντασία είναι απαραίτητη φίλε μου :)
Καλημέρα
Χαίρομαι που με βρήκες και μου έδωσες την ευκαιρία να σε διαβάσω.
Θα σε διαβάζω κάθε μέρα...
Τώρα κάθε μέρα με βρέχουν τα κύματα, δεν άντεχα πια εκεί...
σε χαιρετώ
Χαιρετίζουμε την "ναυαγό" Σίφνο, αν και τα μέρη απ' όπου μάς έρχεται είναι εξίσου μαγευτικά... Καλώς όρισες!
Δημοσίευση σχολίου